BUDOWA Viktor Vrána

Miano:  

Jakby tu się nazwać? Coś krótkiego, łatwego do spamiętania. Tutejszego… Tak zdecydowanie tutejszego. Czeskiego! Mówić mi od teraz: Viktor Vrána.

Przydomek:

Wrona mnie wołają, przez szary płaszcz łopoczący i włosy czarne rozwiane. Ot ptaszysko zwiastujące nieszczęście, jak na ironię, więcej mające wspólnego ze starym kotem.

Wiek:

27. Jeśli wierzyć temu biedakowi, który imię moje w ciemną noc po stokroć wypowiadał, budząc i swoimi zachciankami spać nie dając. Jego dusza równe 6 lat temu ciało opuściła mnie ustępując.

Zajęcie:

Obecnie Łowcem jestem, po kniejach się szwendam zwierzynę łapiąc. Skóry i rogi oprawiam, a mięso na stół szlachciców tutejszych serwuję. A łowić najbardziej wilki lubię. Nie ma to jak drapieżnika podejść.

Wyznanie:

Naprawdę? Pytasz o to? Wierzę w siebie. I w diabły takie jak ja.

Miejsce Zamieszkania:

Tu na ziemskim padole? Królestwo Czeskie najbliższe mi sercu, a szczególnie las bagnisty, gdzie znaleźć mnie najłatwiej

Pochodzenie:

Otchłań piekielna, choć od lata paru twierdzę, że Praga mi bliższa.

Nazwanie:

Czartem jestem. Tak, tym Czartem, przez Cz duże.

Domena:

Duma i Poświęcenie. Brzmi cholernie szlachecko, nie? Mnie też się podoba. To, że jestem honorne zwierzę to przyznam bez bicia, ale ktoś z tym Poświęceniem przesadził.

Zdolności:

Czasem spotkać mnie można w postaci kota lub węża, gdy ciało ludzkie mi się znudzi. Ach, i wiatr, ulubiony mój żywią, co często mnie wspomaga.

Stosunek do braci i sióstr:

Póki ścieżek nie krzyżują, dusz nie podbierają to z przyjemnością kufel w karczmie wspólnie wypiję. Jednak, gdy któryś w drogę mi wejdzie to o powinowactwie zapominam i z nawiązką odpłacam

Charakter: (Opis charakteru, typowych zachowań. Co najmniej 40 słów.)
Aparycja: (Wygląd, ubiór i znaki szczególne. Co najmniej 70 słów.)



Historia: (Oczywiście, historia naszej postaci. Może być przedstawione w formie opowiadania - wtedy użytkownik ma otwartą kartę, aż nie skończy lecz może grać już fabule [musi mieć jednak napisane co najmniej 40 słów] - jak i zwykłego streszczenia.)



Ciekawostki:

Gdzie się nie ruszę to czereda kotów za mną lezie. Nie są to piękne zwierzaki co do ręki byś wziął czy nawet na salony wpuścił. Jeden ma ucho oberwane, inny trój łapy, kolejny z bielmem na oczach. Ot szkarady moje kochane.
Wężowa natura na mnie piętno odcisnęła. Zmiennocieplny jestem jak te gady.
Z rzeczy, które jeszcze powinieneś o mnie jeszcze wiedzieć: tabaki często zażywam. I to nie byle jakiej, ale tej najprzedniejszego gatunku.

Plotki:

Niektórzy idioci twierdzą, że wspomniane wyżej koty to dusze przeklęte w ciałach zwierzaczków zamknięte. Durnie, po jakie licho mi jakieś marne dusze ludzkie pod ręką? Jeszcze karmić trzeba, żeby nie pozdychały te kaleki…
Przez to, że sprawiam wrażenie człowieka wykształconego, znającego świat, a ponadto piśmiennego w jeżykach kilku, to wyrosły na mój temat różne plotki. Żem uniwersytet praski kończył albo włoską szkołę, ale w żadnej ze szkół jako absolwent czy żak nie figuruję. A skąd niby prosty łowczy miałby tyle umieć? Duszę diabłu zaprzedał! I rozumy zżera! Szkoda, że nie wzięli pod uwagę, że sam starym czartem mogę być…